این نیروها به فرماندهی مستقیم سلیم اول، سلطان عثمانی که در دشت چالدران نیروهای شاه اسماعیل صفوی را شکست داده بود، وارد تبریز شدند. سلطان سلیم و نیروهایش به دلیل مقاومت مردم تبریز نتوانستند مدت طولانی در این شهر بمانند و به عثمانی بازگشتند.
موضوع تابعیت در ایران
مجلس ایران جلسات نیمه‌شهریور 1308 خود را به بحث درباره لایحه دولت پیرامون امر تابعیت اختصاص داده بود. برخی نمایندگان تأکید بر آن داشتند که ایرانیانی که به وطن پشت کنند و به تابعیت دولت دیگری در آیند و با ادای سوگند، متعهد به دفاع مسلحانه، جاسوسی و هرگونه اقدام براندازی دیگر به سود دولت متبوع تازه و بر ضد‌وطن نیاکان شوند، به‌دلیل قطع «عالما و عامدا» وفاداری به زادگاه خود و نیاکان، از همان لحظه نباید ایرانی به حساب آیند و با آنان باید به‌صورت خارجی رفتار شود. بنابراین، دولت ایران نباید تابعیت مضاعف را بپذیرد. پاره‌ای دیگر از نمایندگان گفته بودند که پس از دادن یک اخطاریه رسمی، این قبیل ایرانیان لغو تابعیت شوند. سرانجام لایحه دولت در آخر وقت 16 شهریور به تصویب رسید.
درباره نامگذاری ماه سپتامبر؛ واژه هفتم بر ماه نهم!
هفتم سپتامبر سال 1582 (و یک ماه پیش از تکمیل اصلاح تقویم میلادی و به اجرا گذاردن تقویم تازه ـ یونیورسال = گریگوری)، کمیسیون رفورم تصمیم گرفت که ماه نهم میلادی نام باستانی‌‌اش را که سپتامبر (هفتم) است، حفظ کند. «سپتامبر» بیش از 2 هزار سال پیش و هنگام تنظیم تقویم ژولیان، از دو واژه سانسکریت (هندی) و برگرفته از یک کتاب دینی هندوها ساخته شده است؛«سپت» به معنای رقم 7 و «امبر» یعنی آسمان. در آن زمان، سپتامبر ماه هفتم بود و سال رومی قدیم که تقویم میلادی برپایه آن تنظیم شده است به اقتباس از ایرانیان از مارس (21 تا 24 مارس) مصادف با نوروز ما و آغاز بهار شروع می‌شد. تقویم تازه میلادی (که جهانی شده است) در قرن شانزدهم توسط یک ایتالیایی به نام دکتر لیلیو (لیلیوس) تنظیم شد و چون پاپ وقت، گریگوری سیزدهم، بر آن صحه نهاد به تقویم گریگوری موسوم شد. این تقویم از چهارم اکتبر سال 1582 (426 سال پیش) به اجرا درآمده و جای تقویم ژولیان را گرفته است.
وطن‌دوستی و پرداخت غرامت!
هفتم سپتامبر 1901 دولت پکن (امپراتوری چین) که در نهایت ضعف و بدبختی بود قبول کرد که بابت قیام «مشت زنان = مردم بی‌اسلحه که با مُشت از وطن دفاع می‌کنند» این کشور بر ضد مداخلات خارجیان، 739 میلیون دلار به کشورهای فاتح بپردازد، به علاوه اجازه دهد که انگلستان، فرانسه، آلمان، روسیه، آمریکا و ژاپن در پکن و بنادر چین نیروی مسلح داشته باشند و امتیازات ارضی و تجاری آنها محفوظ بماند؛تحمیلات و زورگویی که چینیان هرگز آن را از یاد نخواهند برد. نیروهای قدرت‌های یاد شده برای سرکوب ملّیون چینی معروف به مشت زنان وارد پکن شده بودند. این نیروها پس از پیروزی، میهن‌دوستان چینی را به طرزی خشن و وحشیانه گردن زدند.
